اثرات ناشی از رسانه های اجتماعی بر سلامت روان

رسانه اجتماعی به تمام جنبه های زندگی ما، به ویژه زندگی جوانان نفوذ کرده است. در سال ۲۰۲۲، ۹۵ درصد از نوجوانان ۱۳ تا ۱۷ ساله از رسانه های اجتماعی استفاده کرده اند و بیش از نیمی از آنها گزارش داده اند که کنار گذاشتن این رسانه ها کار سختی می باشد.

به گزارش سرویس بین الملل پایگاه خبری عدل البرز به نقل از  kevinmd ، با افزایش استفاده از فضای مجازی و رسانه‌های اجتماعی، این تکنولوژی بر زمان ما هم تأثیر گذاشته است. به عبارت دیگر، استفاده زیاد از رسانه‌های اجتماعی با افزایش تنهایی و انزوا ارتباط دارد. برای مثال، یک مطالعه در ایالات متحده نشان داده، جوانانی که بیش از دو ساعت در روز از رسانه‌های اجتماعی استفاده می‌کنند، احساس تنهایی و انزوای اجتماعی بیشتری را تجربه می کنند.

بخاطر استفاده گسترده از فناوری، تأثیر رسانه های اجتماعی بر سلامت ما، به ویژه بر ذهن های در حال رشد جوانان، اخیراً مورد توجه قرار گرفته است.

بر اساس ۲۰ مطالعه ای که انجام شده، رابطه معناداری بین تماشای رسانه‌های اجتماعی، نگرانی‌های مرتبط با ظاهر بدن، و اختلالات تغذیه ای وجود دارد. “مقایسه اجتماعی” به عنوان بزرگترین عامل موثر در این ارتباط تلقی می‌شود، به این معنا که افراد در محیط رسانه‌های اجتماعی خود را با دیگران مقایسه می‌کنند و این مسئله می‌تواند به نگرانی‌های مرتبط با تصویر بدنی و اختلالات تغذیه منجر شود.

محصولات رسانه‌های اجتماعی با هدف جلب توجه و مشارکت بیشتر کاربران، از استراتژی‌های بازاریابی و روان‌شناسی پیشرفته استفاده می‌کنند. به منظور دستیابی به این هدف، طراحی‌های جذابی اعمال می‌شوند که بر روی طرز تفکر کاربران تأثیر می‌گذارند. به عنوان مثال، ویژگی‌هایی مانند اسکرول بی‌پایان، اعلان‌های مداوم و محتواهای سریع و جذاب که به صورت کوتاه ارائه می‌شوند، نمونه‌هایی از این طراحی‌های جذاب در محصولات رسانه‌های اجتماعی هستند.

تقریباً از هر ۳ نوجوان، ۱ نفر از استفاده از رسانه های اجتماعی تا نیمه شب یا بعد از آن گزارش می دهد. این مسئله خواب نوجوانان را در سنین رشد با اختلال موجه می کند. تحقیقات نشان داده است که استفاده مکرر از رسانه های اجتماعی با تغییراتی در ساختار مغزی مشابه با تغییرات در افراد مبتلا به سوء مصرف مواد یا اعتیاد به قمار مرتبط می باشد. این یافته‌ها می‌توانند توضیح دهند که چگونه استفاده زیاد از رسانه‌های اجتماعی با افزایش احتمال ابتلا به ADHD  (اختلال کم توجهی) در ارتباط می باشد.

بدین ترتیب احتمال آسیب هایی که به کودکان و نوجوانان در بحرانی ترین سال های رشد مغز آنها وارد می شود، به ویژه در مناطقی که برای بلوغ سالم ضروری هستند، مانند: (کنترل تکانه)، (کنترل عاطفی) و (حافظه) را نمی توان نادیده گرفت.

کودکان و نوجوانان ما از تأثیر رسانه‌های اجتماعی بر سلامت روانی و عملکرد شان بی اطلاع هستند و در واقع، کمبود دسترسی به اطلاعات و عدم شفافیت از سوی شرکت‌های فناوری، موانع اصلی برای درک کامل این تأثیرات محسوب می شوند.

انتخاب ارتباط و جامعه

همچنان که تهدیدات پیش‌رو، پیچیده و چند وجهی هستند، پاسخ ما هم باید جامع و چندجانبه باشد. گزارش‌ها تعداد زیادی توصیه ارائه می‌دهند که می‌توانند در تمام سطوح جامعه اجرا شوند و به مواجهه با این بحران‌ها کمک کنند.

درمان تنهایی که بسیاری از افراد را در برگرفته، نمی‌تواند فقط با تجویز دارو انجام شود. به جای اینکه فقط دارو به بیماران تجویز شود، مداخلات اجتماعی و مشارکتی می‌تواند مفید باشد. این مداخلات شامل اتصال بیماران به گروه‌ها و فعالیت‌های اجتماعی در جامعه و حتی درمان‌های گروهی می باشد. این اقدامات می‌توانند به عنوان یک درمان قوی در مقابل افزایش تنهایی عمل کنند.

این استراتژی‌ها باید همراه با دیگر اقدامات صورت گیرد تا تاثیرات فرعی تکنولوژی بر ذهن‌های ما و تاثیرات  آن بر سلامت ما را کاهش دهد.

با هدف به رسمیت شناختن این چالش رو به رشد، آکادمی اطفال آمریکا دستورالعمل هایی را در مورد چگونگی مشاوره والدین و کودکان در مورد استفاده از رسانه های اجتماعی منتشر کرده است. از جمله توصیه‌های برجسته آن عبارتند از: اجتناب از استفاده از رسانه‌های اجتماعی در افراد کمتر از ۱۸ ماه، محدود کردن زمان استفاده از صفحه نمایش به ۱ ساعت در روز برای سنین ۲ تا ۵ سال. خاموش کردن تمام وسایل الکترونیکی ۱ ساعت قبل از خواب؛ ایجاد مکان‌های بدون صفحه نمایش در اتاق‌های خواب، وقت غذا و بازی والدین و کودکان برای جلوگیری از استفاده از صفحه نمایش توسط کودکان و والدین.

با توجه به گستردگی مسائلی که با آن روبرو هستیم، اقدامات باید همواره به سمت تغییر سیاست ها و تغییرات در سطح سیستم ها پیش برود.

فقدان شفافیت و دسترسی به داده‌های شرکت‌های فناوری، درک کامل تأثیر محصولات آنها را با مشکل مواجه کرده است.

بر اساس توصیه این گزارش، استاندارد “اولویت ایمنی” برای محصولات رسانه‌های اجتماعی هم باید اعمال شود. این اصل می‌خواهد تا پیش از عرضه و در دسترس قرار گرفتن محصولات، یک آستانه ایمنی معین توسط ارزیابان مستقل مورد تایید قرار گیرد. فراگیری شواهد در مورد افزایش ضرر این فناوری‌ها بر سلامت روانی، به خصوص در مورد کودکان و نوجوانان، باید به مقامات نظارتی و سیاست‌گذاران انگیزه دهد تا هم اکنون استاندارد “اولویت ایمنی” را برای معرفی هر محصول جدید رسانه‌های اجتماعی اعمال کنند.

پایان پیام/