اگر به یک کودک، گوشی هوشمند بدهید، آنها بدنبال ایجاد حساب رسانه اجتماعی خواهند بود.
میانگین سنی کودکی که اولین گوشی هوشمند خود را دریافت می کند ۱۰٫۳ سال می باشد. در طی یک سال، یک کودک احتمالاً چهار یا پنج حساب در رسانه های اجتماعی ایجاد می کند. بر اساس تحقیقات، تا سن ۱۲ سالگی ۹۰ درصد از بچه ها در شبکه های اجتماعی حضور دارند.
به گزارش سرویس بین الملل پایگاه خبری عدل البرز به نقل از wired ، برای والدین و مراقبان، تصمیم گرفتن درمورد ثبت نام فرزندان در TikTok، Instagram، یا Snapchat می تواند مانند یک نقطه عطف دلهره آور باشد
در سرتاسر جهان، قانونگذاران بر شرکتهایی مانند Meta و TikTok فشار آوردهاند تا ویژگیهای طراحی اعتیادآوری که کاربران جوان در معرض آن هستند را محدود کنند. اما رسانه های اجتماعی می توانند برای جوانان ارزشمند هم باشند. فضاهای دیجیتال می توانند ساختاری مفیدی برای ایجاد روابط دوستانه و دریافت حمایت اجتماعی از همسالان باشند. بنابراین اگر فرزند شما شروع به پرسیدن در مورد رسانه های اجتماعی نماید (یا مشکوک هستید که آنها دارای حساب های مخفی هستند)، چه اقدامی باید انجام دهید؟
رسانه های اجتماعی ذاتا خوب یا بد نیستند. در واقع این موضوع بستگی به این دارد که مردم چگونه از رسانههای اجتماعی استفاده میکنند.
برای خانواده ها کاملاً امکان پذیر است که یک رابطه سالم در رسانه های اجتماعی با استفاده از درک علم، شروع گفتگو در مورد رسانه های اجتماعی و سلامت روان و تعیین حد و مرز تنظیمات امنیتی و بکارگیری صفحه نمایش ایجاد کنند.
تحقیق و بررسی در مورد رسانه اجتماعی
هنوز خیلی زود است که تأثیرات بلندمدت رسانه های اجتماعی بر سلامت روان جوانان را مشخص کنیم. والدین باید نگاهی انتقادی به مطالعات رایج بین استفاده نوجوانان از رسانههای اجتماعی و پیامدهای منفی مانند افسردگی و اضطراب داشته باشند.
مطالعات همبستگی و ارتباطات احتمالی در زمینه سلامت روانی و رسانههای اجتماعی ممکن است عوامل مهمتری مانند وضعیت اقتصادی یا روابط خانوادگی را کماکان دور نگه داشته و بهطور ناخواسته نقش آنها را کمرنگ کنند. به عبارت دیگر، این مطالعات ممکن است تمایل داشته باشند علل پایهای تر و گستردهتری را که به مشکلات سلامت روانی کمک میکنند، نادیده بگیرند. به عنوان مثال، ممکن است خانوادهای وجود داشته باشد که والدین در آن به طور مکرر دعوا میکنند، و در چنین شرایطی، کودک ممکن است به رسانههای اجتماعی بیشتر روی آورده تا به حمایت یا تفریح بپردازد. اما این امر نشانگر این نیست که رسانههای اجتماعی خود مشکل اصلی باشند.
همچنین درک این نکته مهم است که بسیاری از تحقیقات فعلی در مورد رسانه های اجتماعی و رفاه جوانان {در ایالات متحده آمریکا }بر خانواده های سفیدپوست طبقه متوسط متمرکز شده است. هنوز چیزهای بیشتری باید در مورد اینکه چگونه رسانه های اجتماعی بر جوانان غیرسفید پوست، اقلیت های جنسی یا جنسیتی، یا جوانان در موقعیت های مسکن ناپایدار تأثیر می گذارد، یاد گرفت.
به عبارت دیگر، هیچ قانون ثابت شده علمی و یک اندازه برای همه رسانه های اجتماعی وجود ندارد. دستورالعملهای زیر را برای خانواده و فرزندانتان تنظیم کنید و با بزرگتر شدن فرزندان و تغییر موقعیتهایشان آماده باشید تا آنها را تطبیق دهید. از تعیین دستورالعملهای متفاوت برای خواهر و برادرها نترسید، بچههای یک خانواده ممکن است نیازهای متفاوتی داشته باشند.
“کودک خود را وارد رسانههای اجتماعی کنید”
ممکن است، زودتر از آنچه که فکر می کنید، شروع کنید. به عنوان والدین، فرض نکنید که کودک شما هنوز با رسانههای اجتماعی در تعامل نیست، به خصوص اگر کودک شما خواهر یا برادر بزرگتری داشته باشد یا دوستانی که خواهر یا برادر بزرگتر دارند، احتمالاً تا به حال درگیر رسانههای اجتماعی شدهاند. بنابراین به والدین توصیه می کنیم که برای برخورد با این وضعیت، بهتر است زودتر به فکر آشنایی کودکان با رسانههای اجتماعی باشید.
زمانی که کودک در اواخر دبستان یا راهنمایی می باشد، گفتگو درباره رسانههای اجتماعی را آغاز کنید، سپس به تدریج آنها را با ساختار، قوانین و نظارت زیادی وارد رسانههای اجتماعی کنید. فعال بودن در مورد دستورالعمل های رسانه های اجتماعی آسان تر از تلاش برای از بین بردن عادات بدی می باشد که در طول سال ها ثابت شده اند. به جای اصلاح، آماده باشید.
برای ورود فرزندتان به رسانه، با بالاترین سطح نظارت و امنیت در مورد استفاده اش از رسانه های اجتماعی شروع کنید، سپس با بزرگتر شدن کودک، به تدریج سخت گیری ها را کمتر کنید. برنامه رسانه اجتماعی مورد علاقه فرزندتان را باز کنید و با هم منوی تنظیماتش را بررسی کنید. با فرزندتان درباره نحوه کارکرد این پلتفرم صحبت کنید: چه نوع تنظیمات و پارامترهای امنیتی در حال حاضر منطقی هستند؟ چه کسی اجازه دارد که به فرزند شما پیام بدهد؟
اگر کودکتان کم سن و سال می باشد، ممکن است در نظر داشته باشید که به رمز عبور حسابش دسترسی داشته باشید. همچنین میتوانید کنترلهای والدین داخلی یک برنامه را تنظیم کنید. به این ترتیب، اگر فرزند شما با محتوای خشونت آمیز، جنسی یا سایر محتوای نامناسب روبرو شود، می توانید سریعتر مداخله کنید.
همچنان که کودک بزرگتر می شود و اعتماد بیشتری به دست می آورد، والدین می توانند محدودیت های مربوط به تنظیمات ایمنی را کاهش دهند. اگر به نظر می رسد که کودک هنوز نمیتواند زمان سالمی را که در رسانههای اجتماعی میگذراند، تنظیم کند، محدودیتهای بیشتری اضافه کنید.
به جای ممنوعیت مستقیم رسانه های اجتماعی، رویکرد مدیریت ورود را توصیه می کنیم چون بچهها میتوانند راههایی برای دور زدن محدودیتها پیدا کنند و اگر اتفاق بدی در اینترنت برایشان بیفتد، احتمالاً آن را از والدین خود پنهان میکنند.
علائم استفاده مشکل ساز از رسانه
چگونه می توانید تفاوت بین استفاده سالم و ناسالم از رسانه های اجتماعی را تشخیص دهید؟ هیچ عدد جادویی برای محدودیت زمان نمایش وجود ندارد. برخی از بچه ها اگر در جستجوی اطلاعات یا تعامل با دوستان خود هستند، می توانند چندین ساعت از تلفن خود به طور سالم استفاده کنند. بچههای دیگر به سمت رفتارهای مشکلسازتر تمایل دارند، بنابراین از محدودیت های بیشتری جهت استفاده از صفحه نمایش برخوردار میشوند.
وقتی والدین، استفاده فرزندانشان از رسانههای اجتماعی را رصد میکنند، به سه دسته کلی بخش بندی می شوند:
محتوایی که فرزندتان با آن مواجه میشود: نمیتوانید همه محتوای نامناسب احتمالی در اینترنت را از فرزندتان مسدود کنید. بنابراین مهم است که بدانید کودک شما چگونه پاسخ می دهد. آیا آنها به تعامل با محتوایی که بالقوه مضر، استرس زا یا نادرست می باشد، ادامه می دهند؟ اگر آنها به آنچه در رسانه های اجتماعی می بینند پاسخ های ناسالمی دارند، محدودیت های بیشتری را در نظر بگیرید. اگر فرزند شما قادر به تشخیص و دور زدن محتوای نامناسب باشد، می تواند مستقل تر باشد.
زمانی که از رسانههای اجتماعی استفاده میشود: «تحقیق نشان میدهد که برخی اوقات از روز ممکن است مهمتر از سایر اوقات باشد». اگر صفحهنمایشها در خواب یا تکالیف مدرسه اختلال ایجاد میکنند، در مورد تغییر زمان استفاده از رسانههای اجتماعی با فرزندتان گفتگو کنید، بنابراین نباید با سایر فعالیتهای مفید برای او، تداخلی ایجاد کند.
آسیبپذیریهایی که مختص فرزندتان می باشد: برخی از جوانان ممکن است در برابر انواع خاصی از محتوا یا تعاملهایی که نگرانیهای مربوط به سلامت روان را تشدید میکنند، آسیبپذیرتر باشند.
از این سه دسته برای راهنمایی مکالماتی که با فرزندان خود در مورد رسانه های اجتماعی دارید استفاده کنید. در این دوران نوجوانی، نوجوانان نیاز به جدا شدن و کشف هویت شخصی به صورت خودکار و طبیعی دارند.
اگر تصمیم دارید کارهای نوجوانتان را به صورت آنلاین دنبال کنید، مطمئن شوید که نوجوان شما از آن آگاه می باشد. اقدامات خود را بصورت شفاف تنظیم کنید. سعی کنید به آنها بگویید: «چون نگران امنیت شان هستید، آنها را بررسی می کنید» یا «میدانید چیزهایی وجود دارد که ممکن است نخواهند آنها را ببینید. ولی شما فقط نگران امنیت آنها هستید.»
شروع مکالمه در تمام سنین
حتی اگر فرزند شما نوجوانی بزرگ باشد و حسابهای رسانههای اجتماعی داشته باشد، همچنان امکان برقراری گفتوگو و مکالمه با او وجود دارد. هرگز دیر نیست که این گفتوگوها آغاز شود. برای بزرگسالان اهمیت تائید نقش مهم رسانههای اجتماعی در زندگی نوجوانان بسیار مهم می باشد.
از نوجوان خود بپرسید که چگونه از رسانه های اجتماعی استفاده می کند و رسانه های اجتماعی چه احساسی در آنها ایجاد می کند و گفتگو را از آنجا شروع کنید و مکالمات مربوط به رسانه های اجتماعی را در مکالمات روزانه خود مطرح کنید.
سعی کنید در ماشین، در راه مدرسه یا تمرین بسکتبال در مورد رسانه های اجتماعی صحبت کنید.
یک الگوی خوب باشید
رفتار شما به عنوان یک والدین یا بزرگسال مورد اعتماد میتواند تأثیر قدرتمندی بر روابط فرزندانتان با رسانههای اجتماعی داشته باشد.
سعی کنید در مورد تجربیات و بازتابهای تان در رسانههای اجتماعی صحبت کنید. به عنوان والدین، میتوانید مکالمات مربوط به رضایت و حریم خصوصی را به صورت آنلاین را مطرح کنید. از فرزندتان بپرسید: “آیا اشکالی ندارد اگر این عکس از خودتان را پست کنید؟”
به اشتباهاتی که در رسانه های اجتماعی مرتکب شده اید، رسیدگی کنید و به نوجوانان خود نشان دهید که همیشه می توانند اشتباهات خود در رسانه های اجتماعی را بهبود بخشند.
بهداشت حریم خصوصی اینترنت خوب را برای فرزندان خود تعریف کنید. به آنها بیاموزید که چگونه رمزهای عبور قوی برای حساب های رسانه های اجتماعی شان ایجاد کنند (و مخفی نگه دارند)، احراز هویت دو مرحله ای را تنظیم و امنیت اولیه گوشی های هوشمند را تمرین کنند.
در نهایت، میتوانید به فرزندانتان اجازه دهید اشتباهاتی را در شبکههای اجتماعی انجام دهند، درست مانند اشتباهاتی که در دوستیهای خود یا مدرسه انجام میدهند. به یاد داشته باشید که آنلاین بودن مهارتی می باشد که جوانان باید آن را توسعه دهند. ناسازگاری در رسانه های اجتماعی لزوماً به این معنا نیست که شما باید آن را کنار بگذارید. در نهایت، نوجوان شما تبدیل به یک بزرگسال جوان می شود که باید بداند چگونه فعالیت اینترنتی خود را کنترل کند.
مهارت هایی را که به کودک تان کمک می کند را در نظر بگیرید، “کمتر به این فکر کنید که “چگونه فرزندتان را از تلفن خارج کنید؟” و بیشتر به این فکر کنید که “چگونه کودکتان را به سواد و خودشناسی برای آماده سازی آنها جهت آینده ای دیجیتالی مجهز کنید”.
پایان پیام/
بیشتر بخوانید: خطر ناشی از رسانههای اجتماعی، در کمین کودکان و نوجوانان ما
