به گزارش سرویس بین الملل پایگاه خبری عدل البرز به نقل از middletownpress ، چالشهای موجود در رسانههای اجتماعی گسترده هستند و انگیزههای مختلفی وجود دارد که مردم به شرکت در آنها تشویق می شوند.
اما چرا جوانان با چالش هایی روبرو می شوند که تهدیدی برای سلامتی، رفاه و گاهی اوقات زندگی آنها محسوب می شوند؟
در یک مطالعه انجام شده، از ژانویه ۲۰۱۹ تا ژانویه ۲۰۲۰، با ده ها دانش آموز دبیرستانی و کالج در ایالات متحده و جنوب هند که در چالش های رسانه های اجتماعی شرکت کرده اند، مصاحبه شده است. همچنین ۱۵۰ گزارش خبری، ۶۰ ویدیوی عمومی یوتیوب، بیش از هزار نظر درباره ویدیوهای یوتیوب و ۱۵۰ پست توییتر تجزیه و تحلیل شده که همه آنها به طور خاص در مورد چالش نهنگ آبی بوده است. چالش نهنگ آبی که در سالهای ۲۰۱۵ و ۲۰۱۶ رایج شده بود، شامل اقدامات خطرناک خودزنی بوده که منجر به خودکشی شده است.
بر اساس این تحقیقات، چهار عامل کلیدی شناسایی شده که جوانان را برای مشارکت در یک چالش ترغیب می کند: فشار اجتماعی، میل به دیده شدن، ارزش سرگرمی و پدیده ای به نام اثر سرایت.
۱٫ فشار اجتماعی
فشار اجتماعی معمولاً زمانی ایجاد میشود که یک دوست، دوست دیگری را به انجام کاری تشویق میکند و فرد معتقد است که اگر آن کار را انجام دهد در یک گروه اجتماعی خاصی مورد پذیرش قرار خواهد گرفت.
شرکت در چالشهایی که یک هدف خوب را ترویج میکنند، مانند چالش سطل یخ، اغلب ناشی از تشویق مستقیم می باشد. برای مثال، شرکتکنندگان در چالش سطل یخ، چالش را کامل میکنند و سپس دیگران را به صورت عمومی برای انجام همین کار معرفی میکنند.
جوانانی که در چالشهای پرخطر شرکت می کنند، اصلیترین دلیل شان، احساس پذیرش و قبولی در گروهی می باشد که قبلاً در چنین چالشهایی شرکت کرده اند.
این مسئله در مورد چالش دارچین صحیح می باشد، در این چالش، شرکتکنندگان به سرعت دارچین مصرف کرده اند و گاهی باعث آسیب به ریه و عفونت شده اند.
برای مثال، ۳۸ درصد از شرکتکنندگان در تحقیق که در چالش دارچین شرکت داشته اند، اعلام کردند که بهجای تشویق مستقیم برای مشارکت، به دنبال پذیرش از سوی همتایان خود بوده اند.
۲٫ جلب توجه
یک نوع رفتاری که تنها در شرکتکنندگان چالش سطل یخ دیده میشود، این است که شرکتکنندگان در این چالش تلاش میکنند که به عنوان حامی اهداف خوب قابل تحسین معرفی شوند.
این رفتار توجه جویانه که در بین نوجوانان و جوانان مشاهده شده، اغلب منجر به ابداع نسخههای خطرناکتر یا ریسکپذیرتر از یک چالش میشود. به عبارت دیگر، شرکتکنندگان در این چالشها تلاش میکنند تا نسخههای جدید و پرخطرتری از چالشها ایجاد کنند، از جمله تحمل مخاطرات به مدت زمان بیشتر نسبت به دیگران.
به عنوان مثال، یکی از شرکت کنندگان در چالش دارچین، پودر دارچین را به مدت طولانی تری نسبت به همتایان خود بلعیده است.
۳٫ سرگرمی
بسیاری از جوانان بخاطر سرگرمی و کنجکاوی در این چالش ها شرکت کرده اند. در بسیاری از موارد، «عمدتاً کنجکاوی» بوده که آنها را برای انجام این چالش ها ترغیب کرده است.
۴٫ اثر سرایت
چالش ها، حتی آنهایی که به ظاهر بی خطر هستند، می توانند به سرعت در رسانه های اجتماعی پخش شوند. این امر به دلیل اثر مسری این چالش ها می باشد، در این چالش ها رفتارها، نگرش ها و ایده ها از فردی به فرد دیگر سرایت می کنند. نحوهی تصویرسازی توسط سازندگان محتوا در پلتفرمهای رسانه دیجیتال به اثر سرایت کمک میکند. سازندگان محتوا با نحوهی نمایش چالشها و فعالیتهای مشابه بر روی این پلتفرمها، دیگران را به شرکت در آنها ترغیب میکنند و این امر تأثیر سرایت یا انتقال پدیده به سایر افراد را افزایش میدهد.
پس از تجزیه و تحلیل محتوای رسانه دیجیتال مرتبط با چالش نهنگ آبی، متوجه شدیم که ویدیوهای YouTube درباره این چالش اغلب دستورالعملهای نهگانه پیامرسانی مرکز منابع پیشگیری از خودکشی را نقض میکنند.
بر اساس این تحقیق، نیمی از افرادی که درگیر یک چالش مخاطره آمیز بوده اند، اگر خطر فیزیکی یا خطر بالقوه آن برای تصویر اجتماعی خود را درک می کردند، ممکن بود این چالش را انجام نمی دادند.
بر اساس این تحقیقات، اگر اطلاعات بیشتری در مورد خطرات بالقوه چالشهای رسانههای اجتماعی به دانشآموزان در مدارس ارائه شود، به والدین منتقل شود و در رسانههای اجتماعی به اشتراک گذاشته شود، این امر میتواند به نوجوانان و جوانان کمک کند تا فکر کنند و تصمیمهای آگاهانه بگیرند و از شرکت کردن در چالش ها خودداری کنند.
پایان پیام/