به گزارش پایگاه خبری عدل البرز ،یادگیری رانندگی در سنین پایین ،حفظ این توانمندی در سالمندی و تعیین زمان مناسب بازنشستگی در رانندگی از دغدغه های بسیاری از افراد است. برای دریافت مجوز رانندگی، رانندگان جوان باید منتظر بمانند تا به سن خاصی برسند. اما در مورد افراد مسن که می‌خواهند دیگر از ماشین استفاده نکنند، شرایط چندان مشخص نمی باشد.
در مورد اعضای خانواده و عزیزانی که نگران خطرات رانندگی افراد مسن هستند، چندین علائم هشدار دهنده وجود دارد.
آسیب فیزیکی به وسایل نقلیه، یکی از علائم هشدار دهنده کلیدی این است که راننده شروع به تصادفات جزئی کند که می تواند نشان دهنده سهل انگاری در پشت فرمان باشد.
این حوادث ممکن است تقصیر آنها نباشد، اما می تواند به دلیل نحوه اجرای آنها در جاده این اتفاقات بیافتند.
بدنه خودروی رانندگان سالمند را جهت علائم آسیب، مانند فرورفتگی و خراش بر روی سپرها بررسی کنید.
یکی دیگر از نشانه های آشکار آسیب به آینه می باشد. این علامت می تواند نشان دهنده این باشد که راننده در حال ضربه زدن به موانع و یا محدودیت های موجود می باشد.
اثرات داروها. درک اثرات بالقوه داروهایی که راننده مصرف می کند، برای اعضای خانواده مهم می باشد.
شروع یک داروی جدید یا تغییر دوز به طور بالقوه می تواند برخی از عادات فرد از جمله رانندگی را تغییر دهد.
رانندگی کندتر. با افزایش سن، بزرگسالان تمایل دارند در جاده ها سرعت خود را کاهش دهند.
گاهی اوقات یک فرد مسن تر احساس می کند که رانندگی اش ایمن تر می باشد چون سرعتش کم شده، اما در واقع مشکلات بیشتری می تواند ایجاد شود.
در موارد ماکولای شبکیه چشم، ممکن است نقاط کوری در بینایی آنها دیده شود و ماشین یا شخصی را نبینند.
اختلال شناختی خفیف. باید توصیه هایی برای توانایی های رانندگان مسن تر تعیین شود.
اگر یک فرد مسن‌تر شروع به تجربه علائم اولیه زوال عقل یا آلزایمر کند، این مسئله می‌تواند در مهارت‌های رانندگی آنها تاثیر گذار باشد.
تغییر بینایی. از آنجایی که بینایی افراد مسن به چالش کشیده می شود، ضروری است که آنها به چشم پزشک مراجعه کنند تا از نظر عینک یا روش های اصلاحی ارزیابی شوند.
یکی از بزرگ‌ترین نشانه‌هایی که در مورد اختلالات شناختی می‌بینیم، موردی ست که به آن سرعت پردازش می گویم.
با اینکه بزرگسالان می دانند که چگونه در ترافیک به چپ بپیچند و شرایط را کنترل کنند، اما ممکن است در انجام آن تاخیر داشته باشند.
علاوه بر این، اگر یک فرد مسن شروع به حرکت کردن و یا راه رفتن بسیار آهسته کند، خانواده ممکن است آن را به عنوان یک اثر معمول در مورد افزایش سن تعریف کنند اما این فرایند می تواند زمان واکنش آنها را هنگام رانندگی به تاخیر بیاندازد.
ارزیابی ها و اصلاحات
وقتی نوبت به تعیین این مسئله می رسد که آیا یک سالمند باید به رانندگی ادامه دهد یا خیر، همیشه یک تصمیم قطعی قابل گرفتن نمی باشد.
کودکان به طور متداول مدعی هستند که وقتی با والدین سالخورده‌شان درون ماشین سوار شوند، احساس راحتی نمی‌کنند.
گاهی اوقات می توان تغییراتی را برای اطمینان از تجربه رانندگی ایمن تر اعمال کرد.
به عنوان مثال، با افزایش سن و تغییرات ستون فقرات افراد، ممکن است نتوانند گردن خود را به اندازه سابق بچرخانند. بنابراین ممکن است سبک‌های مختلفی از آینه‌ها توصیه شود که می‌توان آنها را روی خودرو اعمال کرد تا تمام نقاط کور به افراد دارای تحرک محدود نشان داده شود.
همچنین ممکن است فرصتی برای تغییر صندلی برای رفع نیازهای رانندگان مسن تر وجود داشته باشد. گاهی اوقات استفاده از بالشتک های صندلی می تواند مفید باشد.
پایان پیام/
